Patron

   Duch Święty jest trzecią osobą Boską, obok Boga Ojca i Jego Syna. Najlepiej znany jest On ze sceny Zesłania (Dz 2,1–4), gdzie w wieczerniku, w postaci ognistych języków, zstąpił na Apostołów, którym przekazał dar mówienia obcymi językami. Jest to zarazem święto patronalne naszej parafii. W tym pięćdziesiątym dniu po Zmartwychwstaniu Pana Jezusa obchodzimy odpust w naszej wspólnocie. Świątynia przystrojona jest wówczas w czerwone barwy, które liturgicznie uobecniają tąż trzecią osobę Trójcy Świętej. 
   Święty Duch jest szczególnie kojarzony z dwoma sakramentami: chrztem i bierzmowaniem, o czym mówi ściśle Katechizm (nry 1213–1321). Podczas przyjęcia nowego chrześcijanina do wspólnoty wiernych, przywołujemy moment chrztu Chrystusa w Jordanie, gdzie „otworzyły się nad Nim niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jak gołębica i przychodzącego nad Niego” (Mt 3,16). Przy udzielaniu sakramentu bierzmowania z kolei, prosimy Ducha o otrzymanie siedmiu szczególnych darów, które mają umocnić naszą wiarę.
   Ks. Dolindo Ruotolo pisał: „Duch Święty bierze w posiadanie całe nasze serce, usuwa głębokim impulsem opór natury, układa wewnętrznie wszystko w pokoju i tak mocno zapala w duszy ogień swojej miłości, że za wszelką cenę pragnie ona jedynie podobać się Bogu.” (7 darów Ducha Świętego, Kraków 2021).
   W naszym kościele ujrzeć można witraż w postaci białej gołębicy autorstwa wileńskich artystów, ikonę przytoczonego Zesłania z Dziejów Apostolskich, którą napisał p. Janusz Furmanek, a także inne, pomniejsze wizerunki, jak np. zwieńczenie kopuły chrzcielnej. Sam patron parafii i świątyni znajduje się również na pieczęci parafialnej.

​

​

 

 

 

 

 

 

Modlitwa do Ducha Świętego, którą od dziecka przez całe życie odmawiał Karol Wojtyła (Jan Paweł II):

Duchu Święty, proszę Cię
o dar mądrości do lepszego poznawania Ciebie i Twoich doskonałości Bożych,
o dar rozumu do lepszego zrozumienia ducha tajemnic wiary świętej,

o dar umiejętności, abym w życiu kierował się zasadami tejże wiary,

o dar rady, abym we wszystkim u Ciebie szukał rady i u Ciebie ją zawsze znajdował,

o dar męstwa, aby żadna bojaźń ani względy ziemskie nie mogły mnie od Ciebie oderwać,

o dar pobożności, abym zawsze służył Twojemu Majestatowi z synowską miłością,

o dar bojaźni Bożej, abym lękał się grzechu, który Ciebie, o Boże, obraża…

Amen